Sozinho em casa (Alleen thuis)

Jahoe, dacht ik, twee dagen het rijk voor mij alleen! Vier van mijn huisgenoten zijn al voor Kerst vertrokken om Kerst met hun familie door te brengen. Op Tweede Kerstdag zijn de andere twee huisgenoten naar Spanje gegaan. Dus ik dacht, ik heb lekker een heel groot huis voor mezelf. Maar..daar had ik me toch in vergist. Eerst komt de moeder van Thomas (de jongen die het huis huurt en Portugees is) langs om te kijken of alles goed met me gaat. Daarna komt een neefje van Thomas langs die zich dan bedenkt dat Thomas er niet is, maar ja.. nu die hier toch is, kan hij net zo goed ff gaan Playstationen. Ja joh.. pik de woonkamer + beamer maar in! Gelukkig vertrok hij naar een paar uur weer. Toen kon ik mooi een film kijken. Daarna ben ik in het grote, lege huis gaan slapen. Na een uur schrok ik wakker, want er kwam iemand naar binnen! Niet één iemand, maar drie mannen. Ik vond het nogal vreemd, omdat al mijn huisgenoten weg zouden moeten zijn. Ik hoorde dat ze in de woonkamer zaten, dus daar ben ik dan maar heen gelopen. In mijn kamer had ik geen steekvoorwerpen of knuppels liggen, dus had ik alleen maar twee gebalde vuisten. In de woonkamer tref ik drie mannen aan, gelukkig herkende ik er één als neefje. Die kwamen dus gewoon om half 2 ’s nachts mij even de stuipen op het lijf jagen. Maar ik kon wel weer rustig verder slapen, totdat om 4 uur ’s nachts weer de deur open gaat.. en ja hoor, nog een ander neefje komt mijn nachtrust verstoren. Ik wil nooit meer alleen thuis zijn!! Gelukkig komen Bram, Gerwin en Veronique daar vanavond verandering in brengen!
Voordat ik het huis voor mij alleen had, heb ik een soort van Kerst gevierd. Het was een beetje anders dan anders. Ten eerste hadden we geen kerstdiner, omdat de supermarkt wat eerder gesloten was dan dat wij dachten. Ten tweede was er geen familie te bekennen. Om toch in de kerststemming te komen, ben ik samen met mijn Italiaanse huisgenoot naar de Kerstnachtmis geweest. Het was leuk om een keer een stuk van mee te maken, maar het duurde ons toch wat te lang. Nadat we na een uur nog niet eens op de helft van de liturgie waren, zijn we maar vertrokken. Eerste Kerstdag wilden we wat gaan doen, maar helaas begon het toen te regenen. Maar gelukkig biedt de beamer hier dan uitkomst! Gelukkig doen Portugezen niet aan Tweede Kerstdag, dus gisteren waren alle mensen weer aan het werk en waren de winkels weer open. Zodat ik iets anders kon eten dan bruine bonen met tortilla’s.

Naast Kerstmis heb ik hier ook op mijn eigen manier Sinterklaas gevierd. Eerst heb ik met de Nederlandse gemeenschap (zie vorig verhaal) Sinterklaas gevierd (helaas zonder pepernoten). Omdat ik toch ook nog pepernoten wilde eten, heb ik het ook nog een keer met vrienden en mijn huisgenoten gevierd. We hadden eerst een Nederlandse stamppot en pepernoten gemaakt en daarna een spel met dobbelstenen en cadeautjes gespeeld. Het kostte wel wat moeite om aan andere nationaliteiten uit te leggen wat het Sinterklaasfeest inhoudt, maar uiteindelijk vonden ze het wel geslaagd geloof ik (vooral de pepernoten). Voor foto's zie: picasaweb.google.nl/anneliesvanuden

Ohja, ik ben hier natuurlijk gekomen om te studeren, dus ik heb ook al wat dingen gedaan op de universiteit en zowaar 15-en, 16-en en 17-en gehaald! Klinkt goed hè? In januari begint de tentamenperiode, dus dan mag ik ook weer aan de bak.

Ik wens jullie allemaal alvast een gelukkig nieuwjaar toe! En natuurlijk een fijne vakantie!

Até logo!

Beijo,
Annelies

PS Zoals je ziet, mijn Portugees gaat vooruit!